-
1 урман авызы
= урман алды; урман бите; урман кырые опу́шка ле́са -
2 урман алды
-
3 урман бите
-
4 урман кырые
-
5 урман
сущ.; в разн. знач.лес || лесной; лесо-,катнаш урман — сме́шанный лес
яфраклы урман — ли́ственный лес
ылыслы урман — хво́йный лес
вак урман — ме́лкий лес
каен урманы — берёзовый лес; березня́к
нарат урманы — сосно́вый лес; сосня́к
урман ташу — вози́ть лес
нефть вышкалары урманы — лес нефтяны́х вы́шек
урман кошлары — лесны́е пти́цы
урман үсемлекләре — лесны́е расте́ния
урман сукмагы — лесна́я тропи́нка
урман бүлемтеге — лесосе́ка
урман техникасы институты — лесотехни́ческий институ́т
- урман алдыурманга утын ташымыйлар — (посл.) в Ту́лу со свои́м самова́ром не е́здят (букв. в лес дрова́ не во́зят)
- урман бите
- урман кырые
- урман ахагы
- урман ачыклыгы
- урман баганасы
- урман бете
- урман бөргәне
- урман бүлемтеге
- урман иясе
- урман йолдызагы
- урман какысы
- урман кандаласы
- урман каравылчысы
- урман каратәне
- урман караучы
- урман каргасы
- урман кипкәре
- урман кисентесе
- урман кисү
- урман кисүче
- урман көпшәсе
- урман куелыгы
- урман күгәрчене
- урман мәчесе
- урман саесканы
- урман саклау
- урман сыеры
- урман тавыгы
- урман төпләү
- урман төпләү машинасы
- урман тургае
- урман өрәге
- урман утырту
- урман утырту эшләре
- урман үрдәге
- урман хуҗалыгы
- урман хуҗалыгы җирләре
- урман чыгару
- урман чыпчыгы
- урман шөлдие
- урман эчләп
- урманда үскән••урман әүлиясе — проста́к, простофи́ля
урман иясе (сарыгы, хуҗасы) — миф. ле́ший
-
6 кашак
урман кашагы — диал.; см. урман авызы
-
7 күләгәле
прил.1) тени́стыйкүләгәле урман авызы — тени́стая опу́шка
күләгәле имән төбендә — под тени́стым ду́бом
күләгәле урыннар — тени́стые места́
2) затенённый, тенево́йкүләгәле бизәкләр — теневы́е узо́ры
бакчаның күләгәле ягы — затенённая сторона́ са́да
рәсемнең күләгәлеурыннары — теневы́е места́ карти́ны
3) перен. тенево́й, отрица́тельныймөнәсәбәтләрдәге күләгәле мизгелләр — теневы́е моме́нты в отноше́ниях
эшнең күләгәле яклары — отрица́тельные сто́роны де́ла
күләгәле икътисад — тенева́я эконо́мика
См. также в других словарях:
төн — 1. Тәүлекнең кояш батыштан кояш чыгышка, кичтән иртә беләнгә кадәрге өлеше 2. сир. ТӨНЬЯК – өйнең бер ишеге кыйблага, берсе төнгә карый. ТӨН БАЛЫГЫ – Алабугалар семь. күзләре һәм зур авызы өскә карап торган, ком астында яшеренеп ятучы кечерәк… … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге